Keşke bir düş olsa ayrılığım,
Düş olsa özlemlerim,
Çilelerim, hüzünlerim,
Katlandığım azaplar, kahırlar,
Güvendiğim dağlara karların yağışı,
Uzandığım dalların elimde kalışı,
İki ayağımın bir pabuçta,
İki elimin kanda
Oluşu.
Uyansam kiİ; tümü yalanmış yaşadıklarımın,
Ne senden ayrıyım, ne sana özlem çekiyorum,
Ne çileler içindeyim, ne de hüzünler içinde,
Kar-mar yağmamış güvendiğim dağlara,
Kalmamış elimde uzandığım dallar,
Ne iki ayağım bir pabuçta, ne iki elim kanda,
Uyansam ki;
Her şey yolunda.
Keşke yalan olsa, keşke düş olsa
Yüreğime saplanan hançerler,
Uyansam da, gülsek birlikte karabasanlara,
Yıkılıp giden dünyama
Ve harcanıp giden gençliğime,
Yeniden bir büyük karasevdanı sığdırsam
Ömrüme.
Keşke düş olsa üstüme kapanan gökler,
Düş olsa yalnızlığımı katmerleyen geceler,
Zehir-zemberek çıkagelen sabahlar,
Bitmeyen-tükenmeyen günler,
İkindi gölgeleri gibi uzanan çileler,
Uyanılan uykulardaki düşler gibi
Gide de
Geri gelmeyeler.
(KAVAKYELLERİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 81-82/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 29.4.2005 13:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!