Düş Okyanusu Şiiri - Aydın Gürz

içimde geç kalınmış yolculukların buğusu
vuslata hasret saatlerde
yüreğimdeki ateşi söndüremez su…
sıfırın altında düş okyanusu
... ateşi alevlendirdi doğrusu

... yüreğimin efendisi
yediveren gül olur kendisi
yalnızlığımın kahramanı
ölesiye çıldırmış mecnun birisi
akıl ziyanda onunla kalmış
haberi yok dünyamın bilgesi

bir de köşeden baktım…katrandı
...yürek değil beden usandı
yüz derecinin üstünde su
gökyüzünde güneş uyandı
umutlar yalnızlığı yağdırmış
başım iki avuç içinde dize dayandı

belki bir düş belki ayandı
...yedi sene bu yürek nasıl dayandı
el değmeden tuz bastım yaralarıma
andıkça adını her an kanadı ha…kanadı
gün doğmaz sokaklarda sensiz, sessiz
sevda! ! ! ... diye inleyen
kaç garip yeni güne uyandı

ateşi söndürdü su
gerçeği bu hem de doğrusu
ne dumanı kaldı ne de buğusu
senin gelmen hayal biliyorum
belki de…ihtimalin
sıfırın altında düş okyanusu
…içimde düş okyanusu hele bir düşün okyanusu…