‘DÜŞ’MÜŞÜM
Yine hüzün akşamlarına düşmüşüm.
Efsunlu bir esinti dolanır etrafımda.
Meçhule doğru yol alan ayaklarım,
Hatıralar ülkesinin kaldırımlarında…
Ben bilinmez dünyalarda
‘Düş’müşüm…
Modern şehrin curcunasında
Her şey flû, her nesne hayal,
Ses seda duyulmuyor seslerin savaşından
Onca keşmekeşlik içinde
Her şey öylece duruyor…
İç içe girmiş her şey;
İyi kötü,
Siyah beyaz…
Sokaklara dökülmüş
Sereserpe insanlar.
Mevsimlerden bir yaz.
Gece yarısı etrafı saran;
Ayaz…
Kışın ortasında yağan kar;
Beyaz…
Yağar beyaz beyaz…
Hüzün akşamlarında ben,
Bu gün, bu yaz,
Kar beyaz,
Bir ‘düş’müşüm…
15.04.2010
Yahya Cumhur Tapcı
Kayıt Tarihi : 25.5.2024 15:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şu dünyada hepimiz bir var bir yokuz...
![Yahya Cumhur Tapcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/05/25/dus-musum-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!