Düş Mü Kabus Mu Şiiri - Ayten Özgün

Renkli bir düş görüyorum
Sonra birden karanlık çöküyor
Simsiyah yalnızlık dolu bir gece
Sen yoksun
Rüyam son buluyor
Birden uyanıyorum
Rüya mı gerçek mi ben çözemedim
Gel ruhun ruhumla birleşsin
Gözlerimi açmaya cesaretim yok
Uyanmak istiyorum aslında
Tekrar düşe dönüyorum
Kendimi karanlığın içinde buluyorum
Sokaktayım kimse yok boş bir sokak
San ki beni bekleyen bir hayal görüyorum
Uzatıyorum ellerimi
Sen
Kahkahalar içinde uzaklaşıyorsun
Baka kalıyorum ardından
Gerçek miydi rüya mıydı ben bilemedim
Seni düşünür oldum her dem her yerde
Güneş gibiydin gecemde
Düşlerimdesin hayalimde sen her yerde
Bir çıkıyorsun karşıma birden kayboluyorsun
Sen benim nefesim sen benim özlemimsin
Ben seni öylesine değil ölesiye sevdim
Masumane temiz duygularla
Hasretinle yanıp kavrulan
Kalbimi sana vermeye geldim
İçimdeki hicranı silmek için
Gözlerini çevir bana derinliğini göreyim
Yalnız senin aşkınla yandı bu yürek
Hasretin ağır geldi eridim
Toprak oldum ayaklarına serildim
Koklamadan gonca güller sakladım
Söylemedim sırlarımı gizledim
Kırgın kızgın gönülleri akladım
Sen vazgeçilmezim
Seni gördüm demek ki gelmişsin
Bu rüyama yorum yapamadım
Gerçek miydi rüya mıydı ben çözemedim