Düş Mü Bu? Şiiri - Faik Erol

Sanki sensiz, Senden uzak, sevginsiz.
Özleminle dolu yıllar, aylar geçmemiş gibi hiç;
Senden ayrı geçen saatlerin biri bile yıkıcı!
Sanki ellerini tuttuğum uzun yıllardır:
Başını koyduğun başıma, yanağını yanağıma...
Bu ne açgözlülük daha bugün bulduğuma,
Yok iken var olduğuma?
Bu ne özlem, bu ne susamışlık yeniden doğduğuma?
Belki geçmişten küçük anılar, zaman zaman sızlatırdı içimi.
Belki susamışlığım sevgine; kimi zaman derinden yakardı içimi.
Ama ben hiç tutmadım ki ellerini,
Hiç ısıtmadın ki sen beni!
Öyleyse bugün neden geçmek bilmiyor saatler,
Neden uzadı gece?
Yarın neden bu denli uzak geliyor bana?
Başımı koyduğum yastık kaskatı,
Ellerim buz gibi.. Neden?
Yoksa aşk bu mu gülüm,
Bu mu yıldırım denen?
Bu mu sana duyduğum özlem?
Yarın...
Çok korkuyorum;
Yarın yola çıktığımda, seni görmek için yeniden;
Omzumda bir el, sürekli beni dürten..
“Haydi kalk artık dostum, işe geç kalacağız,
Gördüğün düş güzeldiyse, anlatırsın giderken.”
Tanrım bu bir düş olmasın ne olur! Hiç istemem..

(25 Kasım 1980)