Düş mabedim Şiiri - Sinan Bayram

Nasıl düşlemem ki seni
her hücrem sana muhtaçken
nasıl gelmem ki sana
kalbim sen diye atarken

Gözlerini düşleyince ay kıskanır seni
cehennem ateşi kızgın haliyle sarar beni
sevdalar kaldı kendimizi yitirmediğimiz anlarda
vurulmamış şafaklarda yaralara umut diye

Ben asi bir toprak gibiyim sevdiğim
sen göz değmemiş narin bir gül
çıkmazlara geldi sevdamız
bahar beklerken düştük pusuya

Yokluğunun meçhulünde azap içindeyim
ben yanarken sen hiç tutuşmadın mı
varlığına muhtaç bir canım ey can
ben tutsakken sen hiç pranga olmadın mı

Nice güzelliklere hasret yaşamışım
aşk dolu kalbimle aşka susamışım
gönül viraneliğinde hep yanmışım
ve cehennem ateşinde sınanmışım

Seni anlattı bana yağan yağmur
her yarada yar oldun canıma
seni anlattı bana yürek yangınım
gözyaşlarımla yeşerdi gül dalların

Şimdi yasak etme bana düşlerini
kendime sürgünüm görmüyor musun
kalbim kendini hançerliyor sen diye
sen bari düşlerini yasak etme bana