Düş kurduğum yarın! Şiiri - Mustafa Cilasun

Engin bir
Kuş çığlığıydı
Duyduğum

Canhıraş
Bir şekilde
Haberleşiyorlar

Her biri
Bir biri ardınca
Sürüklenirken

O an
Bir takip
Bir tabi olma
Olgusuyla

Güzel kanatlarını
Var güçleriyle
Çırpıyorlardı

Ümidin
Bulunduğu
Şefkatin sesine

Bu durum karşısında
Kendimi alamadım

Yitik hayallerimin
Nefesleriyle
Baş başa kaldım

Ezelin
En güzide
Senfonisiyle uyandım

Bir şaşkınlığı
Yaşadım öyle kaldım

Öyle ya
Bir yerlerden
Gelindi
Ve şimdilerde
Gidiliyor

Nasibi
Kaderin vazedilmiş
Dinginliğinde

İçimin
Sefilliğinde ki
Mevcut halimin

Malum aşka asla
Bir kapı aralamıyordu

Kanatlanıp uçmayı
Bir yerde av olmayı

Su için diyarları
Aşmayı diledim
Nedense birdenbire

Suskunluğum
Nüksetti kendiliğinden

Yaşadığım
Ürperti sahnelerinden

Hak adına olduğu
Her zaman bilinirken

Ondan uzak kalmayı
Becerebilmek

O kadar
Muazzam
Bir talihsizlik ki

Zikrettiğimi
Anlaya bilene
Aşk olsun

Gitmek
Nedenini bilerek
Onu
Zikretmeyi dilemek

Gülmek
Gülün hasretiyle
Tefekküre bürünmek

Bembeyaz
Kefenli uçan
Tüm güvercinlerin

Karalar
İçinde Kalmış
Olan kendi melalimin

Ne denli
Hiddetli bir farkı
Bulunuyor ki

Onu düşünmek
Dahi bir külfetti
Kim biliniyor

O kapı
Bir vakte kadar
El hak
Açık kalacaktır

Aşkı
Yaşayanlar
Ülfetle
Soluklanacaktır

Şakıyan kuşlar
Umut için
İdraki sunacak

Fikredenler ise
İhsan ile
Nefeslerini tutacaktır