Kahraman şövalyeler yarattık kendimize
Birbirine değen sıcak dost eller düşledik
Yüreğimizi ısıtan bir gülüşü özledik
Sonra;
Kara yeller kopardı sığınağımızdan
Düş kulemizin penceresinden düşerken
Acılar kanatsız bıraktı bizi.
Çakıldık toprağa bir taş gibi
Öldük hayallerimiz gibi.
(Ayvalık-Mayıs 2000)
Petek IşıkKayıt Tarihi : 7.4.2003 17:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Petek Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/07/dus-kulesi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!