Düş Kokusu Şiiri - Ali Kenan Erdem

Düş kokunda tazelenirimSokaklar emzirir yalnızları
Ben senle uyanırken güne,
Sağnaklar çamurlarla,
Ben balçıklarla yaren olurum.
Baykuşlar ötmez bacalarda, sen içime dolanda.
Geceye göz süzenler ağır kokusunda tütünün,
Çayın demli tadında damak olurlar bütünün.
'ŞAİR MISRADAN ALIR KEDERİ,KELİMEYLE AĞLAR HECEYE'
Sağ bırakılmış çisede, yürek soğutur kalem,
Rakkase soyunur gölgede,tütsü yayarken falcı.
Kim bilir ki sevmeyi,
Tanburda inleyen nağmeler,
Bestekar bestelerde,
Ud çalar mı güfteyi.
'Ah bazen bilmeseydim'
Umudu yeşertmeyi.
Sensiz mesafelerde,doğmasaydı gündüzler.
Her gelinim sen oldun.
Her gidenim keder.
Ağlasaydım,doysaydım, dizlerinde heder.
Kokunda durulsaydım, gözlerinde nem.
Rüyanda misk olsaydım.
Gül tadında elem.
'Ah bazen bilmeseydim'
Göllerinde yüzmeyi,
Boğulur el olurdum,
Unuturdum gülmeyi.