Düş Kokusu Şiiri - Osman Aktaş

Bir âlemin gölgesi caddelerde bulutlar
Ruhumun serzenişi damlarda biten otlar

Uzarken bedenime boğulan bir sonbahar
Muhteriz darbelerle şarkı söyler sokaklar

Yayılıyor evrene suskum ağır bir koku
Bozuluyor toprağa konan her türlü doku

Gece gibi çöküyor bir vahşet ki zifiri
Cehennem bundan güzel yok ediyor her kiri

Azgın bir deniz gibi gündüz dalgalanmakta
Bunca yıldır kendimim herkes farklı sanmakta

Kıyılarım aşınır gördükçe gerçekleri
Toprağa girer iken bir kemiğim bir deri

Sayısız manzaralar aklımı kurcalıyor
Senin gördüğün düşler saçlarımı yalıyor

Gerçekten kurtulmuyor Fizâhî düşte bile
Kendini bırakıyor her yönden esen yele

3 Mart 08
Nilüfer