Düş Kırıklarım Şiiri - Muammer Yalçın

Perişan halime acımıyorlar
Uzaktan gülüyor düş kırıklarım
Kalbime sıçrayıp acıtıyorlar
Hep onlardan kalan taş kırıklarım

Cümle âlem beni mutlu biliyor
Yüreğim ağlarken yüzüm gülüyor
Oysa ki bağrımı her gün deliyor
Sancılar veriyor iç kırıklarım

Aklıma geldikçe öyle konular
Feryatlarım başlar kalbim iniler
Dilimde gezerken içli maniler
Ardından başlıyor hıçkırıklarım

Ne ara veriyor nede duruyor
Yıpratıyor beni her gün yoruyor
Ne ardı kesilip nede kuruyor
Gözümden dökülen yaş kırıklarım

Artıyor keşkemle vahla vaylarım
Hüzünlendim yine sitem söylerim
Ruhumu sallıyor yürek faylarım
Bitmiyor gönlümde hiç kırıklarım

Zehirler katıyor tatlı aşıma
Acımıyor akan bu gözyaşıma
Dost bildiğim taş atıyor başıma
Hiç iyleşmiyor ki baş kırıklarım

Yalçınım görde bak gençliğim söndüş
Ömrümün üstüne elli yıl binmiş
Yapraklar sararıp hazana dönmüş
Başlamış ömrümde kış kırıklarım

27.04.2013 saat 19.12