Düş Kırıklarım Şiiri - Hasan Okursoy

DÜŞ KIRIKLARIM

Kır çiçeklerine özenirim
Eskiler alır getiririm
Eskimeyen ne kaldı? Ki
Kendi kendime sorarım

Bu rüzgar ve soğukta
Kararıp durur uzaklarım
Neler kayıp ettim
Şimdi onları ararım

O uzunen kuyusunu
Çift çizgili sarı defterimi
O kalemtıraşımı ve silgimi
Köydeki akşamüstlerimi

Her şey dün gibi
Kaç yıl geçti sızım sızım
Oraları bıraktım kanar içim
Kaybolmuştur ayak izim

Bırak yağsın
Islanıp dursun yüzüm
Aşağı bağdan
Boşalıp gelsin selim

Gölgesine uzanıp
Uyuduğum ağaçlarım
Belki onlarla avunurum
Ayrılsa da dostlarım
2
Hep yalnızlığı kovalarım
Eski resimlerle oyalanırım
İşte geldi sonbahar
Dökülür yapraklarım

Birde heybemde
Kalmadı kavunlarım
Sorma ağlar düş kırıklarım
Renklerinde mırıldanırım

Cumhuriyet sevincim
Akşam fener alayına siner
Sokaklarda dolaşırım
Rüzgar olur eserim

Her gün bendeki acı
Bir yerimi yakar durur
Bu depremdeki artçı
Şimdi nerede solur?

Bezen uyunmaz
Çisil çisil yağar yağmur
Yastık diken diken olur
Gece uğultusunda kalır
3
Duy duyabilirsen
Çatlayan tohumdaki sesi
Söyle söyleyebilirsen
Çınlasın emeğin türküsü

Çat kapı güz gelir
Bekler akşam kızıllığı
Nerede sende kalanlar?
Omzundan bakar mı dağı?

Barıştan ve sevgiden
Kopup da olma nankör
Sonra üşürsün birden
Tutuşmaz o kor

Kim anlatır oraları?
Deniz kumu mu?
Kum denizi mi?
Kıyı dalgayı mı?

O bilmez bizim oraları
Bırak kendini avutsun
Kayaların dibinde
Denizin çırpınıp dursun
4
Gün iner
Herkes evine gider
Akşam yola düşer
Hüzün buradayım der

Bu günü bu anı yaşa
Takma bırak geçmişi
Yarın ya var ya yoksun
Birden düşer ölüm acısı

Kanatıp durma günü
O her gün doğar ve batar
Geride kalır sana posası
Bak giden gidene katar katar

Kimde yanıldı?
Bu yolculuk durakları
Kimde takılıp kaldı?
Yelkovan ve akrep kanatları

İşte başladı
Külrengi bulutun yağmuru
Bak savrulup dağıldı
Güze düşen yaprakları
5
Yaşadığımız yerin rengini
Yıllar geçse de hepimiz taşırız
Bakışımızın kederini
O günlerde ararız

Her dost ayrılışında
Kanar anılarımız
İki bayram arasında
Islanır gözlerimiz

Fırından çıkan ekmek gibi
Fısıldar gelir o günlerimiz
Her zaman yanımızda kokar
Karşıda konuşur dostlarımız

Herkes bu kışı yaşar
Kimi ocak başını taşır
Kimi uzaklarda taşar
Ve bizde de iplik kopar

Ne kadar güneşe baksak
Oralarda kalır aklımız
Yalnızlığın karanlığında
Ocakta tüter kütüğümüz

Hasan OKURSOY
4 Aralık 2020
Yelki