Umutlar tükendi.
Kilit vurdum, zincirsiz yüreğime.
Zifri karanlık gündüzler,
Matem düşmüş gõzlerime.
Son bir defa bakmak istemiştim gözlerine,
Kırıldım, gücendim, özüme döndüm,
Oysa;
Bir şiirde yaşamı anlatmaktı niyetim
*
Bakışlarında aşk vardı, hüzün vardı ,
Nefes nefese kalırken İlk karşılaşmamızda,
Soluk almadan tüttürüyordu sigarasını,
Acelesi varmışcasına.
Gözlerdeki kaçamak,
Bir sağa bir sola volta atıp , yerinde duramamak.
Neyin işaretiydi.
Oysa,
Ne çok şey söylemek istemiştim sana,
Açıldı yüreğimde yara kalmadı dirayetim.
*
Duygulu şarkılarda hüzünlenir ağlarım,
Kurudu sevgi çiçeklerim,
Hazan vurmuş yüreğimi nasıl gülsün.
Ayrılık olacaksa, varsın õlümden olsun.
Oysa;
Sonsuza dek senle yol almaktı niyetim,
Olsun;
Yine de yoktur yaradanıma şikayetim.
05.09.2017 - Melek DÖNMEZ
İST.
Kayıt Tarihi : 4.10.2017 15:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!