Düş Kırığı Şiiri - Hatice Türkoğlu

DÜŞ KIRIĞI
Gözyaşı dökmediysen eğer;
Nereden bileceksin ardındaki hissi,
Bir tavan arasında kimsesizliği.
Yanmadıysa için tâ derinden.
Nereden bileceksin ateşte küllenen,
Bir bir mazi olan kahkahaları...
Bir buruk hava tatmadıysan;
Hamurunda yoksa garibanlık,
Nereden bileceksin hangi yola gidersen,
Hangi diyarı gezersen olacak; Omuzlarındaki yük.
Ve yükünle alay eden,
Acıtan bi dolu yüzsüzlük...
Hayatın diyorum, tokadını yemediysen
Nereden bileceksin ömrünce süren,
Boynu büküklüğü...
Şu insanların eğildikleri
En büyük “SEN” olsan,
Bir padişah yahut vezir kalsan,
Alnına yazılmışsa, bir kere kara yazı;
Soytarı senden değerli,
Senden kıdemli ve saygıdeğer olacak.
Tabi sen nereden bileceksin,
Hiç koymadıysan başını düş kırıklığına...
(HATİCE TÜRKOĞLU)