Koşarak çıktığım basamaklardan
Ağır ağır iniyorum....
Uğruna gözyaşı döktüğüm
Sert rüzgarlara karşı kanat açtığım
Umut bağladığım
Güzel anlamlar yüklediğim
Baktığım bütün yüzlerde yüzünü gördüğüm
Seçilmiş ayırt edilmiş değilsin artık...
Bir düş kırığısın..
Ben yüreğimi karanlık dehlizlerde kaybettim.
Sevdasız topraklar da ölüyorum artık..
Güneş ısıtmıyor artık yorgun tenimi
Vahşi rüzgarlar savuruyor bedenimi
Yüreğimi söküp aldın alalı
Bir düş kırığı oldun benim için...
Ruhumda kopan tüm fırtınalar da
Savunmasız kaldığım her an da
Hüzünlerim de mutluluklarım da.
Hep bir düş kırığı oldun.....
MELENKOLİ/16/KASIM/2012
Necla Arpa GülaçarKayıt Tarihi : 26.11.2012 22:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necla Arpa Gülaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/26/dus-kirigi-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!