/ kalabalıktır yalnızlık, sonra
derin bir yalnızlık, kalabalık../
kovalar daldırıyorum
düşümdeki kuyulara
birden
ağlıyor gökyüzü, taşıyor kendinden...
sığmıyor bulutlara
ömürlerimizin ünlem öyküsü...
her ayrılıkta yas mı tuta şehir yoksa
şehir mi yaslanır göğ(s) üme..
kim sorar yalnızlığını?
kim saklar koynunda aşkları?
kimse hatırlamayacak mı unutuşlarını
kimse... kimse unutmayacak mı hatırlayışlarını?
/ yalnızlıklar, kalabalıktır...
her kalabalık, derin bir yalnızlık.../
servi susuşlarını konuşursun
bulanık renklerin suskun şafağında..
bulutlar öpüşür
kendine sığmaz gökyüzü
kentine sığmaz...
sızmaz düşlerine hiçbir öpüş
hüzün yakışır anılarına biraz
birde saklı bir gülüş...
/ düşünün döşünde gülüş yarası
yaranın gülüşü, düş kırığı.../
eylül-2oo9
Mehmet HurşitKayıt Tarihi : 8.6.2010 15:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!