Düş Kemikleri Şiiri - Mustafa Turay

Hayat bazen uçurumdan yuvarlar kendini
Tesellilerle avunur geçmişte kalan hüzün
Gereksiz bir örnek gibi
anlatılması zor kayıplarla geçiştirilir ömür
Dağılmış insanlık için ağlarım belki bir gün
Solmuş düşler için dişlerimi sıkarım
Fütursuz bir et parçasına döner kalbim

Hayat bazen uçurumdan yuvarlar kendini
Bambaşka bir sağanakla tanışırım diye umut ediyorum
Belki benden alınanların geri iade edilmesini düşlüyorum
Topraklarımı toplar, okyanuslarımı alır çıkar giderim
Bir kar topu misali yuvarlanır durur ardımdan evren
Ne varsa gelir peşimden, dökülür boşluğa
Boşalan bedenimde yerine dolan belki biraz pus, belki de pusu

Bu kabul edilmesi zor bir hikâye
Belki ardımdan düş kemikleri kalır sana
Tesellilerle avunur geçmişte kalan hüzün
Gereksiz bir örnek gibi
kaybolmuş insanlık için ağlarım bir gün