Ne zaman ellerim ceplerimde yürümeye kalkışsam
kırmızı parke taşlı yaya kaldırımlarında
yalnız hissederim kendimi
dönen dünyada tek başına
Düşlerimdeki iki telli çalgı başlar ses çıkartmaya
laleli bahçeler gelir aklıma sağımda solumda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta