Ne zaman ellerim ceplerimde yürümeye kalkışsam
kırmızı parke taşlı yaya kaldırımlarında
yalnız hissederim kendimi
dönen dünyada tek başına
Düşlerimdeki iki telli çalgı başlar ses çıkartmaya
laleli bahçeler gelir aklıma sağımda solumda
yürür giderim yol boyunca
sanki akarım aşağıya
Güneş ısıtıyor etrafı
sarı kedi oturmuş bahçe duvarına
bana bakıyor korka korka
zavallının zayıflıktan kemikleri çıkmış ortaya
İp cambazı olsam yürürdüm
onun bakışlarıyla sağ omzum arasında
Tekne rengini yansıtan durgun sular geliyor aklıma
birkaç yeni boyanmış sandal çekilmiş kıyıya
Göksu uzun Göksu etrafı çiçekli yeşil boydan boya
Acı bir fren sesi duyuyorum ardımda
'-Hey sen önüne baksana bu ne dalgınlık baba.'
'-Özür dilerim birader hiç sorma
kabahat bende değil...
Düş kaldırımlarında.'
Kayıt Tarihi : 11.1.2009 21:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Akif Tiryaki](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/11/dus-kaldirimlari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!