Düş Yakasından Kadının
Adı kadın.
Kimi eş
Kimi sevgili,
Kimi boy boy evlatlar vermiş eşine;
Kimi çocuk daha on üçünde,
Kimi on sekiz, kimi yirmi;
Her gün kurban gidiyor -üstelik sevdiğine-
Her gün en az bir tanesi.
Adam!
-Adam demeye de dilim varmıyor ama-
Adam çıkartıp,
Olgun mu değil mi
Karpuz bakar gibi
Çekip çekip, saplıyor bıçağı.
Alıyor silahı başka biri,
Drank! Drank! Drank!
En-az-üç-el
Boşaltıyor şarjörü,
Daldaki bir kuşa nişan alıyor sanki.
Yahu adam,
Tarlada yetiştirdiğin bir karpuz mu kadın;
Çapasını yaptığın,
Suyunu verdiğin,
Zamanında gübrelediğin;
Manavdan paranla aldığın?
Kuş mu vuruyorsun dalda?
Hangi hakla kıyıyorsun,
Senin olmayan bir cana?
Ne hakkın ne emeğin var onda?
Kafeste bir kuş mu kadın,
Yoksa sana eş mi kadın?
Bak, be adam!
-Adam demeye de dilim varmıyor ama neyse-
Be adam,
Ne dünya eski dünya
Ne kadın eski kadın.
Dünya bir avuç artık;
Duyuyor, görüyor, biliyor her şeyi kadın.
Tanımıyorsan ona da sana tanınan hakkı,
Düş yakasından kadının,
Bırak kadının yakasını.
Yazıktır, günahtır alma boşu boşuna,
Yaratamadığın bir canı!
Ahmet Doğan
10 Nisan 2021,İstanbul
Ahmet Doğan Ozan Doğancan
Kayıt Tarihi : 10.4.2021 12:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Doğan Ozan Doğancan](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/10/dus-kadinin-yakasindan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!