Bir düştü..
İçten samimi bir gülüştü.
Böyle sıcak, sarı bir sonbahardı,
Yaprak yere henüz düşmüştü,
O ıssız banka oturmuştu kadın.
Dalmıştı, yine gidenin dönmediği uzaklara,
Usul usul esen bir rüzgardı şimdi o sevgili,
Geçmişin tozunu savura savura gelmişti üstelik.
Ondan mütevellit, sebepsiz değildi bu gözyaşı.
Hep hüzün o kahve gözlerde hep nem,
Ama doğrusu bu ya yakışmıştı..
Sanki mutlu sevda daha bir eğreti duruyordu bu ten de,
Son damlasına kadar acıyı içmeli öyle yaşıyordu bu beden de.
Dedim ya; sonbahardı ve yalnızdı..
İrkildi, sanki birdenbire aydınlandı yüreği,
Sımsıkı kavramıştı bir dost ince bileği,
Fısıldadı kulağına hafiften..
Dedi ki ona, sen benim sonbaharları sevme nedenimsin,
Kederle yağan aşk mevsimimsin,
Yüreğime imbatların sıcaklığıyla dolan,
Bir duygu sağanağında bir damla yaş olup da;
Dudağının kıyısından çaldığım busemsin.
Kayıt Tarihi : 10.11.2014 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum.
Yüreğinize sağlık kaleminiz daima su gibi durmadan aksın
yazan kaleminiz dilerim hiçbir taşa takılmasın
ilham periniz daima sizinle olsun yürekteki sevginiz asla bitmesin
kaleminizi ve sizi candan kutlarım Saygı ve sevgilerimle
Düş mevsimidir sonbahar... ayrılıkla beraber gelir..geçmişin fırtınası kopar yürekte..
mevsimine gelen şiir. ne güzeldin..
Sevgiler...
TÜM YORUMLAR (7)