gizli bahçelerinden düşler çalmıştık sevdanın.
o çalıntı düşleri bizim sanmıştık;
yaşamaya çalışmıştık.
düşlerdeki perilerden bile
hızlıydı daha da kanatlarımız,
ve onlardan daha uçarıydı
aşkımız...
ne gökyüzünün,
ne denizin mavisi
engel değildi bize;
tek bağımız, tek tutkumuzdu
sevdamız.
nasıl da atladık?
uyuyakaldık! ...
aslında biz o düşleri
çalamadık.
çaldığımızı düşlerken
uykuya daldık.
baş aşağı düşerken yere,
uyandık!
ama, çok geç kaldık.
Kayıt Tarihi : 15.4.2012 13:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ankara

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!