Zaman zaman bekleyen ve çağıran topraklar
Bütün kiri günahı insandan toprak aklar...
Gerçekler görünmez de bin türlü düş görünür
Dünya, sonunda kabir, gene de hoş görünür.
Göz kapağında dünya kapanırsa neyin var?
Ölümle sona erer, yakın olur uzaklar
Zaman tükenen çile, sarıldıkça yumağa,
Gülüp sevinen dostlar başlarlar ağlamağa.
Terzi Baba'da hayat bir sükuta bürünür
Mezar taşında haşmet, ölümsüzlük görünür...
Kayıt Tarihi : 24.3.2004 06:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil İbrahim Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/03/24/dus-gorunur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!