Düş Geceye Şiiri - Reşat Öztoprak

Biziz o çekiç ile örs arasına sıkışmış
Törpülenen bir ömrün son baharında
Renk desen kuşaklardan gök kuşağı
Ama matem zinhar yalan değil

Toprakça iğdiş edilmiş o damlalarız
Gök bulutundan güneş eleğinden
Rüzgar sırtına binip düşmemiş
Aç bir hayvan sürüsünde hırslanmış

Uzundur gece
Kararmadan ay düş geceye

Merhametsiz ve rutubetsiz bir şehrin neslinde
Nesillerden kaldıkça yarı çıplak
Ve sen üryan bir sübyan
Yatak boyu sen uzun ve dar karyola

Büklümsüz ikiden fazla tutuşkan
Kendin olmaya uçarken tutuksuz
Özgürlük namından sevişgen
Bir yanın açık karanlık çarpar durmadan

Sabaha yakın
Bir türküdür bilinmekte

Saç diplerinden ayak parmaklarına uzanan
Kayan bir yıldız tanesini yakalamaktır sevda
Ondandır yakalasan da aşk yakalamasan da
Çok eder bir çift kelam ama az

Az kadar az
Düş geceye