Düş eşi Şiiri - Şahan Çoker

“Gülü gülden sormalı
Bülbül hep abartır biraz”

Şu deli deli akan su yeşili
Her gece acılarla yıkanan bakış
Yüreği ağzında çocuğunu bekleyen ana gibi
Pencere pervazlarında dert sahibi
Şiire sığmayan uçurumlar gibi
Bu sabah İzmir gibi
Korkunç ve güzel ağlıyorsun
Diyorum

Her damlada kırılan bir cam sesi
Gövdemde çınlayan rüzgar
Siren sesleri arasında koşan
Çıplak çocukların nefesi
On yedi yaşım gibi
Ne ateş sönüyor
Ne su buharlaşıyor
Bu nasıl yağmur
Diyor

Şimdi ovuşturarak ayazı gözlerinde
Sırılsıklam saatleri vura vura
Dudağında gül ile gelsen diyorum
Çocuk cesetleri gibi sessiz
Yıldız yanığı ellerinle
Bir yarayı dağlar gibi
Çıkarıp gülü/versen
Diyorum

keşke
sağanak sağanak yağsam içine
Gün dönmeden düşlerinde
Bin renkli alaimisema olsam
Ay yüzüm düşse yanağına
Kararınca sular gözlerinde
Kıskanç bir yakamoz olsam
Diyor

Diyorum ki;
Kıyamam sana düş/eşim
Çünkü her şair gerilladır biraz
Ateşten kelimelerle dağlara vurulur
Bir gerilla aşık olunca
Kurşunun hedefi sevgili olur

“Zaten yok bir kadın, ismi ağlıyor. İzmir’e yağmur yağıyor.Kimsenin haberi yok..”