yüzümü ısıran zamansız rüzgârla
sanılanın aksine koşabilmekken dileğim
gönlümün gördüğünü gözüm görmezken
düşecek korkusuyla tutarken ellerimi
hayatın ertelenmişlikleri
taşa değdim, tökezledim.
daha düşmedim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta