Düştük yollara yine elde mavi kemerli bir valiz
Yol demişken de öyle renkli ışıklı, büyük binalarla kaplı, kalabalık şehirler değil de içimize doğru en içimize
Ruhumuzun bir yerlerinde güzel bir anı bulmak, hep gitmek istediğimiz, hep kalmak istediğimiz bir yer.
Düştük yola, düşler içinde.
Düşüp de kalkmak, kalkıp da kendimizi bulmak ümidiyle
Kayıt kabul masası olmuş yüreğimiz; gelenler, gidenler, düşenler ve yükselenler..
Kimisi karşı tarafa kimisi bu tarafa
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta