Her ne kadar kendinden bağımsız
Hoş geliyor olsa da kulağa,
Aslı olmak varken bir şeyin
Ne gereği var ki
Başka bir hali olmaya.
Aklın gücünün esiri olmadan
Evrensel bilincin ışığında yürüyerek
Biriktirdiklerimizin kendisine dair
Başlangıcı ve ötesi olan,
Bir hikayesi olabilmeli örneğin.
Demem o ki;
Bir büyük aşk uğruna
Bin yıldan bu yana
Yanmaktayken düşlerimiz Araf ta,
En zayıf halkasıyken bile
En zor yanından
Tutunabilmek için hayat a
Aslolan insandır şiarına
İnancımızı da ekleyerek umud a
Birlikte seslenerek demeliyiz ki yüreklere
Düş
Düş/ün
Düşümüz
Sonsuz a dek bitmesin hiç bir zaman.
Ve ey gönül! ....
Nafile değil;
Her ne kadar tökezlesede
Bunca zaman peşinden düşe kalka
İnançla yürüdüğümüz sevda.
Gün be gün bundan böyle
Daha da büyüyerek içimizde
Mıh gibi çakılmaktaysa belleklerimize
Tam da zamanıdır şimdi
Türkülerimizi de katarak içine
Usulca düşür artık Tuvaline
Yaşamın tüm renkleriyle birlikte
Seninle bizim, ikimizin resminide......
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 14:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Düş'e Yazmak...' da güzel ama.....
Dilerim arafta kalmaz düşleriniz.
Saygıyla.
Evet mıh gibi çakılmaktaysa sevda belleklere, düşler yanmaktan kurtarılabilinir. Nedir bu araf'ı zenginleştirme tutkumuz?
Tebrikler...
düşün oku, oku düşün...
Emeğinize, yüreğinize sağlık...Sevgiyle..
İki duygu arasında
Kıyıyı döven dalgalar
Geri sürüklüyor beni aşka...
Bir yandan da itiyor
Sensizliğin kalyonlarına...
Araf kelimesini görünce paylaşmadan edemedim bu dörtlügümü. Tarzınız çok hoşuma gitti, bundan sonra takip edecegim şiirlerinizi... Benden tam puan başarılı şiirinize...
Selam ve saygılar...
Nurten ABA
TÜM YORUMLAR (14)