Düş Denizi Şiiri - Nevzat İncedere

25-04-1973
Günlerim hiç bu kadar yılgın karanlık olmamıştı
Karabasanlar gibi kümeleniyor üzerime geceler
Acı hasret yüreğimi hırpalıyor gece yarılarında
Senden önce hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım

Sabahlar olsun diye amansız çabalar harcıyorum
Ne senden vazgeçebiliyorum nede hayallerinden
Hasretin acıları, sızıları var yüreğimde uyanıyorum
Ne senden vazgeçebiliyorum ne kabusların bitiyor

İçimdeki sensizliğin umutsuz korkularını büyütüyorum
Ben senin hayaline değil sensizliğin kabusuna yatıyorum
Sensiz geceleri bitirmek ne kadar zordur biliyor musun
Sana gitme diyemedim gözlerine baka kaldım çaresizce

Nasılda sildin ama bir zamanlar üzerine titrediğin adamı
Bence bu yaşananlar bir düş deniziydi uyandın bitti emi
Koydun aramıza mesafeleri herkes haddini bilsin öylemi
Her neyse güzel günlerdi yaşandı bitti gitti unut diyorsun