sığınmışım şu bakır semaverin buharına
ve düş bohçalarımı kurcalıyorum bu sabah
kırk yıl önce gelin olmuş bir kadının
kendi çeyiz sandığını kurcalaması gibi
her parçasına ağır ağır
ve özenle dokunuyorum mazinin
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Devamını Oku
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Ah o düş bohçalarımız... Neler yok ki içinde. Acı tatlı anılarla bezeli.
Atlar ağlar... Bu ancak yaşayan bilir. Hem öyle güzel ağlarlar kii. ; İşte buyurun. 'ATLAR AĞLAR MI?' sorusuna yanıt:
Bir şubat ayazında yarıcı ayrıldı evden
Ev sahiplerine bile söylemeden.
Yükleyip eşyalarını giderken
Yaşlı atı o soğukta çıkardı ahırdan,
Saldı yazıya ardından bile bakmadan.
At her akşam eve geldi yazıdan,
Baktı ne bir ışık, ne yem, ne karşılayan.
Kapının önünde bir çeşme babamdan kalan.
Sular çok fazla, akıyor üst oluğundan.
At, birkaç yudum içti yalağından.
Bir medet umdu bitişik komşulardan
Kişnemeye bile mecali olmayan
Başını dayayıp kilitli demir kapıya,
İri yaşlar döktü o güzel gözlerinden,
Kim bilir o anda neler geçti içinden.
.
Oysa herkes kendine bakmaktan acizdi anlaşılan.
Hain yarıcı evi boşaltıp kaybolmuştu ortadan.
Koca ev kalmıştı viran.
Amca kızı görmüştü çeşmeden su doldururken.
O günden sonra ihtiyar atı kimseler görmedi zaten.
Bir gün sorarlarsa size:”Atlar ağlar mı? ”
Hiç tereddütsüz deyin ki:
“A t l a r d a a ğ l a r, hem de yürekten.”
Kutluyorum şiiri ve sizi Müjdat ney. Nicelerine..
Anılar eteğimizde çocukluğumuzsa daima yanıbaşımızda dursun çok güzel bir şiir okudum saygılar
Sabahın en güzel şiiriydi... Bir ara ilkbaharın düşleri gelip geçti ve geçen yıllar... Kanadı kopmuş yaşlı dut ağacı... Terk edilmiş ahşap yapılar... Dört yanda yükselmekte olan ruhsuz apartmanlar... Nerede çocukluğumuz?
Çoktan saklandı eski bohçalar!
Sevgili Dostumun şiirini yeniden okumanın mutlulugu ile Kalbi şükranlarımı sunuyorum. Saygımla.
((Düşlerdir, insanları hep bir yerden alıpta biryerlere götüren. yaşanmışlıklardır belkide insana yaşam sevinci aşılayan. .....Şiir anlatım ve akıcılık olarak tablo güzelliğinde. bizleri alıpta oralara, kimi yaşanmışlıklara götürdü. ....Sonsuz selam ve saygılarımla.))
Zaman zaman bizi alıp ta ötelere götüren,içimizi hüzün kaplayan hatıralar ne harukulade şeyler.Şimdiki aklımızla o yaşlarda,o paha biçilmez anıların içinde kaybolmak isteğimiz nasıl depreşir bilirim.Hayali bile cihan değer.Kutluyorum değerli kardeşimi.Selam ve sevgiler sunuyorum.
Kaleminize ve Emeğinize sağlık.O masum çocukluk yıllarına dönmek kadar güzel bir şey var mıdır.Ama şiir yazan şairleimizin içinde de o çocuklar olmasa bu kadar güzel eserler çıkmazdı herhalde.Saygılar.
Düşlerdir, insanları hep bir yerden alıpta biryerlere götüren. yaşanmışlıklardır belkide insana yaşam sevinci aşılayan. .....Şiir anlatım ve akıcılık olarak tablo güzelliğinde. bizleri alıpta oralara, kimi yaşanmışlıklara götürdü. ....Sonsuz selam ve saygılarımla.
maziyi hatırlatan küçücük objeler, bizi taa nerelere götürür.. anılara yolculuğunuz hep güzel olsun, iyi şeyler hatırlatsın size Müjdat bey.. tebrik ederim..
Düş bohçaları, anılar kokuyor...Şiirsel anlatım o kadar güzel ki... Hepimizin gözünde, şimdi çoktan yittiğini bildiğimiz o koca ağaçlar canlanmıştır eminim ve istenen-istenmeyen o sesler.
Kaleminize sağlık sayın Müjdat Bilgin...
Değerli üstadım.
Bu güzel paylaşımı bize sunduğun için teşekkürler.
Yüreğine salık,
Eğilmez kalemin daim olsun.
Saygılar sunuyorum ustada...
=========================
Bu şiir ile ilgili 34 tane yorum bulunmakta