kim olduğumuzun ne önemi var ki
herkes gibi yalnız değil miyiz
insanlar arasında bile
kayıp gidiyor yüreğimiz
kimsenin olmadığı bir yerlerde
hiç kimselere dokunuyor ellerimiz
belki de birinin rüyalarından
ya da belki de meleklerin hayallerinden ibaretiz
bir rüya kadar kısayken
aşk kadar sonsuz olduğumuzu sanmışız
insan olmanın ilk kuralı
eksik kalmakmış
biz büsbütün tam olduğumuzu sanmışız
hadi bırakalım kim olduğumuzu
hiç olmamışçasına yok olalım
belki o zaman kendimiz olarak diriliriz
ne rüyalardan ne de hayallerden ibaret oluruz…
29.09.17
Kayıt Tarihi : 29.9.2017 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!