yalnızlığım boğuyor beni.
sarılmış boğazıma,
sıkıyor durmadan,
demirden yapılmış bir pençe gibİ.
aşılmaz dağlarcasına,
dimdik duruyor karşımda,
kocaman taş yığınları oluyor zaman zaman,
eziliyorum ağırlığının altında...
gecenin karanlığı,
daha da dayanılmazı,
korkularım büyüyor gitgide,
sevgiyle saçımı okşayacak bir el özlüyorum,
küçücük bir çocuğum sanki...
yaşamak nefes alıp vermekse,
yaşıyorum,
hayatım dört duvar arasına sıkışmış,
artık,
düş bile kuramıyorum...
kızıltoprak.2006
Nursen AteşKayıt Tarihi : 12.12.2006 08:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Haydi bu dediklerimi hemen simdi yapin. göreceksiniz hayat o kadar güzelki herseye ragmen yasamaya deger.
Saygilar..... Türkan DİNÇER
baki selam.
artık
düş bile kuramıyorum...
gölgem de düşmüyor yere, toprak izlerimi kabul etmiyor, kalbim ise boş salıncak,uyku kirpiklerimde durmuyor,uymuyor hiç bir hesap kitaplarıma, olmuyor be can, olmuyorsensiz.
TEBRİKLERİMle..
artık
düş bile kuramıyorum
yüreğinize sağlık...
içten ve derinden
selam ve saygılar
TÜM YORUMLAR (6)