evet köylüyüm
kar suyuyla yunmuştur kalpağım
damar duvarlarım
madımak ve yemlik tuğlası bilakis
keven sakızı ve tekel sütü aşılıyımdır
poyraza karşı topunuzla yarışırım.
alnımın sofrasına aç akşamlar dolar boşalır
çalakaşık dalarlar gariban ellerimle
birkaç lokma şiir dolması
üç-beş kaşık imge bulamacı
üstüne de ömrümün diyetlerden doldurduğu
şah damar suyu
köreltir mi kör boğazı bilemem ama
sabah evecen horozlara uyanırım.
ne mi olur?
başlarım seherin kovasına şafak sağmaya
güneşe dek serinliğe bereket.
sonra güneşin dolu memeleri
ve diş ayarları açık ağzım
ne sandınız ya
bu yüzdendir düş’ten beyaz avazım!
Ali Tekmil / 06.07.2006 – 25.09.2007 / Urla.
Ali TekmilKayıt Tarihi : 25.9.2007 22:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)