Düş Bahçeleri Şiiri - Soytarı

Düşler topluyordum
Düş bahçelerinden
Düşmek düşünülmemiş
Bir senaryo idi benim için
Ölesiye seviyordum umudu umutlamayı
Ölesiye umut ediyordum
Sevilebilmeyi sevmeyi
Ve aşkı yumruklamıyordu
Düşen yağmur damlaları
Ve takılmıyordu gururumun önüne
O zamanlar ezip geçtiğim
Kaldırım taşları
Ve o zamanlar yol işaretleri
Seni göstermiyordu bana
Ve kanamalar
O kadarda büyük değildi
O zamanlar
Kalbime bir sus oturuyordu
Aşktan söz açılınca.
Ne kadar aptalmışım
Seni daha önce sevmemişim
Ve manasız suslar kemirmiş yüreğimi
Boş yağmurlar yağmış üstüme
Ve kaldırım taşları sadece basmak için
Sandığım büyük engellermiş aslında
Ne kadar da aptalmışım
O zamanlar
Her düşüşle kalkmanın amaçsız uğraşını
Tatmamışım o zamanlar
Ve ruhum uzak kalmış farklı
Olabilirliklere.
Olsun;
Şimdi umutla bakıyorum her reddedilişte
Akan Toz Pembe Kanamalara
Şimdi iki kelime yetiyor işte
Her şeyin kifayetsiz kaldığı
Aşkı anlatmaya
'SENİ SEVİYORUM'

(12 Temmuz 2011,İzmir)