Düş yoksunu Şiiri - Ahmet Aktaş

Sevda giyinikliğimin döküntüleri
Yolları kirletiyor diye çöpçüler sinirli
bıkkınlıkları süprüntülerinden belli
çöpçüler/çöpçüler bile anlamıyor beni

Anlamıyor pürüzsüz karanlığıma ilişen aysızlığın
Ar gibi gök taşların bulandırırken evrenimi
İsminin ilk harfinin kıyıcılığında
Cana kastlar reh salar dimağıma
Anla ki sana olan mecburiyetimdendir hala
Hep ela kalem yorgunluğumda
Varsızlığının hoyrat sezilişlerinin iliştiği dizelerim
Ve incinik izlençlerimde düş azması
Bir hasret sulhunun yansımasına yankısıdır
Senin birdelik yalnızlığına karşı
Aynalarda yaslı yalnızlığımı arayışım

Ey ilahına taptığım
Gözlerim yediverendir heyulalığının musallatında
Ve hiç doğurulmayan
Yabanıl gün batın yalana dönen yollarında
Bir tabutluk nefes olur soluyuşum
Kefensizliğin bağrında

Ve sonra akşamın ilk karartıları dökülür
Ay semada son aylığına
Haddini aşmış bir sefalet yürür
Gün ecelsiz ölür
Canım gök yüzünde
Canıma kastı olan
Ütopya gözlerin boğulur

Seni unutamıyorum işte
Dağılan günlerden yapbozlarla
Hep devinim yalanlar tasarlıyorum
Körpe eylül akşamlarına
Seni anlatamıyorum işte
Ne bu şiirde/ne yabanıl bu şehirde
Ne de henüz doğurulmamış hayali şairlerin
Sevda giyinik dizelerinde
Seni bilmiyorum işte
Sadece sen diye geçiyor
Yaslı yalnızlığımdan geçen
Kötücül korsan sevdalarda adın

2005