Ve bir gün ,düştüğünde
Verdiğin değer ,
boşa gitmiş gibi hissettiğinde
kendine şunu söyle :
Geriye kalmadi yaşam
Başa sardı anlam..
Kelimeler,
boğazına dugumlendiginde
hayatı ve insanları anladığında
vefasizlik yüzüne vurduğunda
kendine şunu tembih et:
geride kaldı insanlar
bir tek sen kaldın ve Yaradan
Insanlara fazla anlam yüklediğinde,
bu kez farklı dediginde
kendine şunu animsat:
Geride kaldı yalanlar
Anlamsız kaldı tüm anlam...
#hzn
t.o
Kayıt Tarihi : 29.12.2020 21:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ah~ Tanışmak,vedanin eşidir...
![Tuba Okur](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/29/dus-ayrimi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!