Düş atları Şiiri - Suna Aras

Seher Şahin ve ötekilere.

Gecikmem olmamalı sana geldiğim sokak
Arkadaşına sordum seni tanımak için
Vazgeçtim
Dudakları yel içinde yapraktı
Düğününe kırmızı gül bıraktım,

Ağlamayacaktım.

Eve döndüm yüzümde bir tren çarpışması
Gazeteyi karıştırdım tükürdüm ve bıraktım
Kahve yaptım şekersiz bir iki yudum aldım
Gözlerimden yüzünü alıp balkona çıktım
Taş sektirdi dudağımda bu acı
Çocuklara bir sepet gülüşümü uzattım,

Ağlamayacaktım.

Güneşe baktım sonra yer açtım yüzlerine
Kalbim düştü yerinden eğilip aldım
Ark larında umudun tepişen düş atları
Yaralıydı seher yazdım
Işık sızdı tırnağıma alıp koynuma saldım,

Ağlamayacaktım.

Tarih düştüm on bir eylül yarın on iki
Sönmüştü sigaram kalemi çaktım
Karıştırdım saçlarımı yolarak
İteleyip sıkıntıyı odaları dolaştım
Kini kırana sürüp salmışlar içimize
Parçalanmış ölüler çekiyor damarları
Koşup camları açtım,

Ağlamayacaktım.

Dışarıda sokak sesi beton çığlığı
Doluksandım birden bire
Nerede
Bu şehrin insanları nerede
Sigaramı yeniledim telefon çaldı açmadım
Eşeledim yüreğimi bir dünya
Nereye koydumsa almadı
Vurup kapıyı çıktım,

Ağlamayacaktım.

Ürkütülmüş dağda ceylan gözlerim
Koparıp güneşi gökten yol üstüne bıraktım.