______Düş aklımın yakasından...............

Gene aklıma düştün, neden yadıma düştün
Bir kış idim sımsıcak, bak yazınla üşüdüm
Gene aklıma düştün, cemrem canıma düştün
Ben zelil ve derbeder, sen ukdeye dönüştün

Dört bir yanda iz sürdüm, vardı boynumda kement
Zevk u sefa uzakta, yakındaydı kor hasret
Açmışken yelkenleri, niyeti bozduk farz et
Gönlün süruru buysa,canın üzme gel reddet

Gene aklıma düştün, yağmurlarına küstüm
Buğulu bir camda, fiyakalı bir iz sürdüm
Sendeledim düşmedim, sürüm, sürüm yürüdüm
Kim anlar halden derken, Hızır senmişsin gördüm

Ne gerçek nede düştün, gene aklıma düştün
Ne atlı görünmüştün, ne de yaya dönmüştün
Ben ‘el aman! ’ ederken, sen sabra bürünmüştün
Cebren ve hile ile, gene aklıma düştün

Gene aklıma düştün, bahara dönen güzdün
Eskimeyen bir beste, ölümsüz bir sözdün
Tükenen kalemimde, billurlaşan bir yüzdün
Sen kavisi sevmezdin, gözümde hep dümdüzdün

Direksiz hislerimi ’hey gidi günler ‘ de çiz
Açmaya niyetlendi, başaramadı filiz
Ne konuşmaya yaradı, ne de sustu dilimiz
Gene aklıma düştün, yürü içimde iz,iz

Uslu,uslu şimşekler çakar yürek ne yapsın
Su döven bu halim havan da,tas da mı kalsın
Zahir masal anlattım! Kim ne sanırsa sansın
Bir hülyalı sancıda iniltim yare varsın
Gönlüm ‘epey’ sevdim der, gönlün ‘a-cep? ’ de kalsın…