Düş Şiiri - Cansın Yüksel

özgürlüğün penceresi açılan
içimden koca gökyüzüne
perdeyi aralamış seyre dalmışım ürkek gözlerle
öyle dalmışım ki çekilmiş üzerimden gök
büyüdükçe büyümüş ucu bucağı hürlüğün
seyrediyorum sadece, çocuk gibi gözlerim yerde
korkarım hep çocuk kalacağım
bir güvercinin uçup gidişini görüyorum
sonra esaret korkusu sarıyor bedenimi
sırtımda terler firari boncuk boncuk
öylesi bir boşluğun içinde zaman zaman
toz tanesi kadar kalıyorum bazen de dünyadan büyük
iğrenç, çirkin bir dünya oluveriyorum altında ezilmekten ölesiye korktuğum
biri kendi yolunu bulmalı. Yolda kendini bulmalı
kendi yolunda ülküsünü.

ötesindeyken hayalet bir düşün
belki bir rüzgar alır götürür beni diye
öksüz kaldığım bu evrende
dilediğim, ince esintinin öpücüğü
gelecek bana uzak yamaçlardan.

her yanımda canavarın bin bir kolu
çekiştiriyor beni oradan oraya
ama ben öylesine parçalanıyorum ki
sürüklenemiyorum hiçbir tarafa

bir ışık, belki de bir peri
beklediğim uzaklardan görmeyi
yakalamak için bir periyi
beklerim bunun için ölmeyi
uzaktan gelecek bir periyi
bütün parçalanmışlığımla kovalamak için