Kendimi taşıdığım bu yer ıssızdı
Kalabalıktı yalnızlık semaverin dumanında
Karabatağın evine konuk olmak istedim
Denize gömdü kafasını
Sesim çıkıyordu belli ki!
Sonra bir kırlangıç,
Bir erguvan çiçeği geçti yanımdan
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta