Düş ! Şiiri - Gül Ayşe Taşlı

Sen bazı günler uzak yollardan çıkar gelirdin kapıma
Saçlarında memleket kokulu rüzgârlar kolunda baharlarla
Yorgun bir kuş misali konardın bahçe duvarlarıma
Yüzünde bitmez tükenmez gülüşün gözlerinde sevdanla

Sen bazı günler seher yelleriyle gelirdin kapıma
Bir hayal sessizliğinde süzülür girerdin içeriye
Gelişinle eteklerim tutuşur kalbim çarpardı telaşlı
Doru kısraklar misali şaha kalkardı duygular içimden

Sen bazı günler Güneşin muhteşem güzelliğiyle gelirdin kapıma
Elinde sihirli bir değnek gök kuşağına boyardın her yanı
Dokunduğun her yer çiçek açardı coşardı güllerim
Bakmaya doyamazdım yüzüne kamaşırdı gözlerim

Sen bazı akşamlar rüzgârın esintisiyle gelirdin kapıma
Rüzgârın doyumsuz esintileriyle dolanırdın belime
Kulağımda ıslık çalan rüzgârın sesi tenimde nefesin
Sarardı kolların buram buram kokun sinerdi üzerime

Sen bazı gecelerin  alacakaranlığında çıkar gelirdin kapıma
Sereserpe uzanır yatardı aramızda çıplaklığımız
Bedenlerimiz tutuşur ateşten gömlek giyerdik sırtımıza
Ve sarhoşluğuna uyanırdık o gecenin sabahına