Bir konçerto dolanıyor kulaklarımda
Tınısı yönetiyor beynimdeki daktiloyu
Sana dokunamayan cümleler yazıyorum
Sana dokunamayan parmaklarımla
Gitar çalmak isterdim oysa
Sevdiğimi okşar gibi
Fısıldaşmak günün her saati onunla
Sonra ben...
Sonrası hep sen oluyor.
Daldan dala uçuşurken zihnimde tümceler
Sen araya sızıyorsun ansızın
Ellerin uzanıyor ellerime
Sigara yanığı parmaklarımda güvercin telaşı
Sonra ben..
Sonrası hep sen oluyor.
Camlar kırılıyor göz bebeklerimde
Alev topları süzülüyor boğazımdan
Düşüyorum kurduğum düşten
Midem asit kuyusu
Faili meçhul bir cinayete kurban gidiyorum
Sonra ben...
Ömer Burçin Özkişi
Kayıt Tarihi : 2.8.2019 14:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Burçin Özkişi](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/08/02/dus-686.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!