Uyandığım her şafakta
Varsın yüreğim kanasın
Sensizlik hep kapkara bir gece
Ay büyüdükçe büyüsün
Kaybolsun karanlıklar
Kan deryasında büyür umutlar
Çırılçıplak
Güneşe soyunmuş
Vurulmuş
Yalınayak gelsin gün
Aşk satırını vurdu
Kentin kalbine
Bir gece bir gece düştü
Antik çağdan kalma
Sonsuzlukta o gizli bakışta
Ruhlar sevişti, şiire düştü gece
Yasak elma böylece düşte yenildi
Geceden geriye kalan
Sadece elma kabukları
Ve karanfil gülüşlerdi..
Vedat.K 12.09.2003 (2000 lere düşen iz düşümü zamansız mekansız hoyrat duygu kaçaklarından.)
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 12.9.2003 22:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vedat Koparan](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/09/12/dus-63.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!