Yine bir garip düş,
Üç yolcu ayrı yollarda,
Ne ki bu hırıltılı cümbüş?
Üçü de ayrı kollarda...
Yalnız bir ağacın gölgesi,
Fısıldar ayrı ayrı üçüne de,
Ne nefesi ulaşır üçünün, ne de sesi...
Gitmek tek çare, gidemediler yine de.
Satmamak için aşklarını,
Mutluluk kararttı belki de gözlerini,
Ay şahit yalnız bıraktılar o ağacı,
Ve gölgeler kapladı hepsinin sözlerini...
Maskenin ardından konuş,
Çıkar belindeki silahı,
Ölüm için ne güzel sunuş,
Üçü de beklemeyecek sabahı...
Şimdi daha fazlası ziyan
Yıldızlar gece çıkarmış yolculuğa,
Ben yalnız bir ağacım sizden kalan,
Meraklanmayın benimde sonum varacak toprağa
Kayıt Tarihi : 14.8.2013 15:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazif Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/14/dus-562.jpg)
Ben yalnız bir ağacım sizden kalan,
Çok şıktı...Kutluyor,saygılar sunuyorum...
Aşklarını satmamak içi
mutluluk karartmış belkide gözlerini akıcılık sağlar
velhasıl şiirin üzerinde biraz daha calışmanı öneriririm sevgiler saygılar
TÜM YORUMLAR (2)