Düş Şiiri - Engin Köykolu

Yapraklar dökülmüş çiçekler solmuş
Topraklar çatlamış sular kurumuş
Dağlar devrilmiş kıyamet kopmuş
Düşümde gördüm sen yokmuşsun

Sıçradım yatağımdan terler içinde
Korkulu şaşkın berbat biçimde
Sensizlik mahvetti beni düşümde
Kalbim duracak sandım uyumadım tüm gece

Yaşamadım gerçekte bu kördüğümü
Anlamadım düşümde niye gördüğümü
Gözlerimin gördüğü korkunun en büyüğü
Sensizliktir kuşkusuz lanetledim düşümü

Ben hiç böyle kan ter içinde uyanmamıştım
Hiç böyle korkudan sararmamıştım
Görüp geçirenler ayrılığa
Kıyamet demişlerdi
Diyenlerin sözüne inanmamıştım

Bu düşten sonra kıymetini daha da çok anladım
Yüreğimi yüreğine zincirlerle bağladım
Düşümde sensizken terler içinde kaldım
Gerçekte olsa cayır cayır yanardım

Dağlara taşlara işledim ölümsüz sevgimizi
Sen benimsin ben senin bulduk biz dengimizi
Tanrımdan tek dileğim ayırmasın sakın bizi
Düşlerimde göreyim hep el ele ikimizi.