Düş Şiiri - Mustafa Usalan 2

Tut ki bir akşamüstü bana dönmüşsün!
Nisan yağmurlarıyla.
Tıpkı gittiğin gibi…
Yine günlerden pazar,
Mevsim yine ilkbahar.

Küçücük ellerin üşümüş,
Saçların ıslak,
Havada yoğun bir leylak kokusu,
Tıpkı gittiğin gibi…

Zaman yine bir yerde takılıp kalmış.
Tek bir insan yok,
Tek bir canlı kımıldamıyor,
Kocaman kent yine boşalmış…
Yalnız ayrılıklar yürüyor caddeler boyu,
Acılarla kol kola.
Tıpkı gittiğin gibi…

Boynu bükük anılar
Bekleşiyor hüzün duraklarında.
Anılar öksüz,
Kaldırımlarda unutulmuş yalnızlığım,
Sevda şarkıları söylüyor,
Sazsız sözsüz.
Tıpkı gittiğin gibi…

Bakışların bir ulaşsa gözlerime,
Bir dokunsa usulcacık,
Kırılıverecek tüm direncim.
Kirpiklerime asılı bulutlar boşalacak,
Sağanak, sağanak.
Tıpkı gittiğin gibi…

Kal desem belki de kalacaksın,
Kim bilir?
Bütün duygularım kör inadıma
Tutsak olmuş.
Dayanılmaz uğultular kulaklarımda,
Başım dönüyor.
Kal demeye varmıyor bir türlü dilim,
Utanıyorum.
Tıpkı gittiğin gibi…

Nasıl olsa;
Yine gideceksin geldiğin gibi,
Biliyorum.
Bu kaçıncı gidiş kaçıncı dönüş,
Hem seninle yaşadığımız onca şey,
Tut ki gerçek değil de yalan sanki
Ya da öylesine, yalnızca bir düş!

01.04.1996/ANKARA