Çok naif hayallerim vardı
kehlibar sarısı.
Çok zengindim o aralar,
çünkü çocuktum.
Elimde en çok olan şeye tutundum,
düş…
Düşlerim …
Bir gün garip bir gerçeklikle ellerimdem düştü
dedim ya, sadece bir düştü …
Beyaz,kibar, ince ayar
popo içerde omuzlar geride
bol sanat bir düştü
kısa Tüllerin altında çok satan bir romandı
dans ederken parmak uçlarım…
Evet!
Balerindim düşlerde anlayacağın…
Güçlü ışıklar altında
solo bir performanstı
varlığımın hayali dahi…
ve
Yetmeliydi yettiremediğim her şeye
bir tarafımdan uydurduğum bu hikaye
Zor günlerdi …
Sokağa çıkma yasağı vardı,
benim de yasağa çıkasım…
O aralar Kenan Evren bayağı rövaçtaydı,
her söylediğine pür dikkat tüm aile kulak kabartırdı
- 68 kuşağı da neydi?
-taksam belime gelir miydi?
malzeme
kullanılmayan ne kadar eski tül perde varsa
hepsi belimde,
ekrandaki necefli maşrapa eşliğinde…
bin dokuz yüz yetmiş üstü doğmuşsun bir kere
katlanacaksın darbe günlüklerine…
anons:
A grubu rh kan aranıyor …
radyo kanalları içersinde yaptığım her tercihte
müzik arıyordum baleme
“genç irisi “diye tabir edilen bedenimle
-nasıl yani? Deme!
-uzundum işte diğerlerine göre…
salınıyordum salınası hiç kalmamış
komşular eşliğinde,
reddediyordum yüzlerindeki bıkkınlığı
yok sayıyordum dün akşam
çeşitli hanelerde kopan fırtınayı.
-sana mı kaldı memleketi kurtarmak ayı! ! !
kan
revan
sonrası özal
saklanbaçın gözden düşmeye başladığı günlerdi
saklananın saklandığı yerde saklı kalamadığı için belki de
her yerde bale kursları açılmaya başlamıştı
o aralar rus balerin bulmak zordu
malum hala Ruslar susuyordu
okulda seçmeler…
hiç seçilemediğim seçmeler…
seçici seçmezse seçilen seçilebilir miydi ki?
saçma!
gözünün ucuyla sadece bir dakika
bakması yetti bana, madeni türk hoca…
-canım sen çok uzunsun ama….
Sonraları anladım!
Evlerinin lambalarında bizim evin lambalarından
daha fazla kristal taş olan kızlar seçilmişti,
çünkü anneleri günde iki kez okula gelip üstlerini değiştirirdi…
Yıllar içersinde suç işliyormuşçasına
her yalnız kaldığımda
bale yaptım salonda.
Daha da rahat yapabilmek için evlendim hatta...
Bir gün bir grup çocuk karşında
başladım yarı şaka yarı gerçek bale yapmaya,
çıplak ayakla,
bittiğinde bir alkış bir kıyamet …
-sen baleyi ne zaman bıraktın abla?
Hiç başlamamıştım
Ve o an orada baleyi bıraktım 1996
Kayıt Tarihi : 3.9.2010 00:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
:)

çünkü çocuktum. '
bunu tuuttum..tebrikler
yükselen merdivenlerde
kırık basamaklar
hayatı anlatımınız çok güzeldi
tebrik ederim
TÜM YORUMLAR (6)