Uyan karanlıklarından,
Aç göz kapaklarını hayata diyorsun.
Boş gözlerle bakıyorum,
Kopan iplerimi düğümlemeye uzanan ellerinin
Boşa çektiği küreklere.
Ne Kör düğümlerin
Göz göre göre kaçan ipuçlarımı toplayabilir.
Ne küreklerin
Fırtınalara yenik düşmüş batık teknelerimi
Su üzerine çıkarabilir.
Dokunma uykularıma!
Cümlelerim kadar devrik üzerime,
Uyan dediğin o hayat…
Gerçeklere müebbet edilen umutlarım hür kalsın
Hayallerimin düş yansımasında…
Sesini söküp sessizliğimden usulca git
Düş düşlerimin yakasından!
Benim kadar geç kalmışsın bana...
Kayıt Tarihi : 28.7.2010 04:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rukiye Kul](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/28/dus-457.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!