Düşümde bir şehre vardım
Şehrin ortasında üç kapı
Birincisini açtım girdim içeri,
Mis amber kokulu bir gül bahçesi buldum karşımda
Yürüdüm yalın ayak sana doğru
Sen yoktun,yüreğimi kanattım
İkincisini açtım girdim içeri,
Bir deniz vardı, kumsala vuran bir dalga
Ayışığı yansımıştı gözlerinin rengine
Yakomoza inat sade bir Türkçeyle
Seni seviyorum dedim
Cevabını alamdım
Sana kendimi ödünç verdim
Ama sen istemedin
Üçüncüsünü açtım girdim içeri,
Bir eski masa vardı, kırık dökük hatıralar
Kir pas içinde bir lamba kendine yetmeyen
Benim gibi
Bir taş attım o da söndü
Karanlığa gömdüm yüreğimi
Damla damla süzüldüm
İnce ince üzüldüm
Her zaman olduğu gibi
Kayıt Tarihi : 12.10.2009 10:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Umut Gizli](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/12/dus-416.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!