Düş Şiiri - Mustafa Hakan Sural

Bir düştü ayılmaya çalıştığım
Yüreklerimiz iki martı kanadında çırpınıyordu
Masmavi göğü yararak süzülüyorduk
Beyaz bulutlara çarpmadan usulca
Altımızda sonsuzluğa uzanan ağaçlar
Dünyanın küçüklüğü ile dalga geçiyorduk
Ayrı ayrı kanatlarımız vardı aynı ruhta
Birbirimize dönük yüzlerimiz daireler çiziyorduk
Yorulmadan bıkmadan
Yağmurda katılmıştı dansımıza
Kanatlarımıza düşen damlalar ıslatmıyor üşütmüyordu
Güneş kızıla boyuyordu göğü yavaşça
Güneşle beraber yere iniyorduk
Kanatlarımızın yerini kollarımız almıştı
Onlar birbirini sararken
Gözlerimiz şaşı bakacak kadar yakındı
Uyandım.